اگر بجای17 هزار نفر،700هزار نفر هم در تصادفات سالانه کشته شوند،چرخ خودروسازان با همین کیفیت خواهد چرخید/ برای مسیولان هم اصلا مهم نیست

به گزارش هانسی، انتقاد درست پلیس از عملکرد مدیرانی که در چرخه تولید خودرو دخالت دارند، نه تن ها منجر به افزایش کیفیت این محصولات نمی شود، بلکه این محصولات با بهایی کلان تر، کیفیتی پایین تر و با منتی بیشتر به ملت قالب می شود.

روزنامه جوان نوشت: مرگ جمعی شهروندان در سوانح رانندگی، از مهم ترین سیاست های کاهش جمعیت کشور است که باعث شده بخشی مهم از جمعیت جوان و کار کشور را یا از چرخه زندگی خارج کند یا روی صندلی چرخدار بنشاند تا هزینه های آن روی دوش دولت و خانواده ها سنگینی کند. مرگ سالانه 17 هزار کشته و معلول و مجروح شدن 310 هزار نفر برای کشوری که با بحران کاهش جمعیت مواجه است و قادر به حفظ جمعیت موجود نیست، فاجعه بار است آن وقت سیاست افزایش نرخ جمعیت کشور را با صرف بودجه های کلان در پیش گرفته می شود.
تعارض منافع
آن گونه که پلیس تاکید دارد، مرگ هر شهروند در سوانح رانندگی 3/8 میلیارد تومان به کشور خسارت می زند. با در نظر گرفتن این موضوع روشن می شود جلوگیری از کاهش این مقدار تلفات جاده ای امری دشوار نیست، اما پاسخ به این پرسش که چرا این چرخه مدیریتی حاضر به تمکین از این موضوع نیستند را باید در تعارض منافع جست وجو کرد. در مقام حرف و عمل، پلیس مهم ترین بازوی تامین امنیت جامعه محسوب می شود که تضییع حرفش می تواند به تضییع حقوق شهروندی منجر شود. اینکه چرخه مدیریتی مورد اشاره حاضر نیست برای حفظ جان مردم از درخواست پلیس تبعیت کند، تضییع پلیس به دست بخش مهمی از چرخه قانونی است و زمانی که عملکرد پلیس از سوی نهادهای قانونی تضییع شود و حرفش شنیده نشود، نمی توان انتظار داشت منزلت پلیس در بدنه اجتماعی محفوظ بماند.
بی حسی به مرگ انسان ها!
روشن است در وضعیت موجود اگر به جای سالانه 17 هزار نفر، 700 هزار نفر هم در تصادف ها کشته شوند باز هم اتفاقی نمی افتد. چرخ این کارخانه ها مثل قبل خواهد چرخید، نمایندگان مثل همیشه با خیال آسوده روی صندلی های مجلس جلوس خواهند کرد، وزیر صمت به امور وزارتی مشغول می شود و سازمان استاندارد هم روی محصولات تولید شده نشان استاندارد خواهد زد، سازمان محیط زیست هم با آن ها همراهی خواهد کرد و ماموران پلیس باید کف جاده و خیابان شاهد مرگ و سوختن اجساد مردمی باشند که به دلیل غفلت همین مدیران قربانی می شوند.

حقیقتاً باید روشن شود، چرا سازمان های نظارتی مثل سازمان بازرسی کل کشور، مجلس شورای اسلامی و مجمع تشخیص مصلحت نظام یک بار برای همیشه به این موضوع ورود نمی کنند و از مردمی که این گونه در تصادف ها نابود می شوند، دفاع نمی کنند و حرف رییس پلیس راهور که در دفاع از مردم گلویش را پاره می کند نمی شنوند که با صراحت تمام می گوید: «در حوزه ترافیک با مسایل سهل و ممتنع مواجهیم. سهل است، زیرا می دانیم در جاده ها، خودروها، عامل انسانی و شرایط محیطی باید چه اتفاقاتی بیفتد که ترافیک خوبی داشته باشیم، اما ممتنع هم هست، چراکه به نظر می رسد هیچ اراده ای برای انجام آن وجود ندارد. ما فریاد می زنیم که خودروها باید ایمن باشد، زیرا نقش بسیار مهمی در جلوگیری از تصادفات و حتی حفظ جان افراد پس از تصادفات دارد، اما اتفاقی رخ نمی دهد. راه های ما باید به گونه ای طراحی شوند که قادر باشد خطای راننده را جبران کند و بخشنده باشد نه اینکه خطای آن را چند برابر کند.»

23302