خلاصه کتاب گشنگی ( نویسنده کتایون سنگستانی )

کتاب گشنگی اثر کتایون سنگستانی، رمانی گیرا و عمیق است که به واکاوی دقیق لایه های پنهان و آشکار جامعه ایران، به ویژه در رابطه با جاه طلبی و تفاوت های طبقاتی می پردازد و روایتگر سرگذشت انسان هایی است که برای رهایی از تنگناهای طبقه متوسط، به هر تلاشی دست می زنند.

این رمان که توسط نشر چشمه منتشر شده است، اثری رئالیستی به شمار می رود که با زبانی پخته و تصویرپردازی های ملموس، مخاطب را به عمق زندگی شخصیت های خود می برد. سنگستانی در گشنگی نه تنها داستانی پرکشش را روایت می کند، بلکه به شکلی هنرمندانه، به واکاوی معضلات اجتماعی، روحی و اقتصادی می پردازد که بسیاری از افراد جامعه با آن دست وپنجه نرم می کنند. این اثر، خواننده را به سفری دعوت می کند که در آن نه تنها شاهد تقابل های بیرونی میان طبقات اجتماعی است، بلکه با گرسنگی های درونی و روحی شخصیت ها نیز آشنا می شود؛ گرسنگی هایی که فراتر از نیازهای مادی، به دنبال دیده شدن، اثبات خویش و دستیابی به آرزوهایی دست نیافتنی هستند. کتاب گشنگی توانسته است جایگاه خود را به عنوان یکی از رمان های برجسته و تاثیرگذار ادبیات معاصر ایران تثبیت کند و دیدگاه های جدیدی را در خصوص نقد اجتماعی ارائه دهد.

مقدمه: چرا گشنگی کتایون سنگستانی یک رمان مهم است؟

در میان آثار برجسته ادبیات معاصر فارسی، رمان هایی وجود دارند که نه تنها داستان پردازی قوی دارند، بلکه آینه ای تمام نما از واقعیت های اجتماعی و انسانی محسوب می شوند. کتاب گشنگی نوشته کتایون سنگستانی، یکی از همین آثار است که با قلمی جسور و نگاهی نافذ، به لایه های پنهان جامعه امروز ایران سرک می کشد. این رمان فراتر از یک روایت صرف، بیانیه ای عمیق از کشمکش های طبقاتی، جاه طلبی های سرکوب شده و دردهای مشترک انسانی است که بسیاری از ما تجربه اش کرده ایم یا شاهد آن بوده ایم.

نام گذاری هوشمندانه کتاب گشنگی نیز خود به تنهایی حامل پیامی عمیق است. این واژه، تنها به معنای نیازهای اولیه و مادی نیست، بلکه به گرسنگی های روحی، عاطفی، میل به دیده شدن و عطش دستیابی به جایگاهی بهتر در جامعه اشاره دارد. گشنگی اینجا به مثابه نمادی از نیازهای برآورده نشده، آرزوهای دفن شده و تلاشی بی وقفه برای بقا و صعود معنا می یابد. مطالعه این رمان، فرصتی بی نظیر برای درک عمیق تر سازوکارهای جامعه، روانشناسی انسان ها در مواجهه با نابرابری ها و تاثیر این گرسنگی های پیدا و پنهان بر سرنوشت افراد است. رمان گشنگی صرفاً یک داستان نیست، بلکه یک تجربه زیسته است که خواننده را به تفکر وامی دارد و او را با پرسش های بنیادی در مورد ارزش ها، اهداف و تضادهای درونی و بیرونی خود مواجه می کند.

خلاصه داستان کتاب گشنگی: جدال برای رهایی از طبقه متوسط

رمان گشنگی با یک رویداد دراماتیک آغاز می شود که نقطه کانونی برای آغاز کشمکش ها و معرفی شخصیت های اصلی است. این داستان، زندگی «شیوا» را به تصویر می کشد، دختری جوان از طبقه متوسط جامعه که در جدالی بی پایان برای تغییر سرنوشت خود و رهایی از بند فقر و ناامیدی، می کوشد.

آغاز روایت: مرگ دیبا منصور و گره گشایی داستان

داستان با مرگ مرموز و غیرمنتظره «دیبا منصور»، هنرپیشه ای نه چندان مشهور و زیبا، آغاز می شود. مراسم ختم او که به صورت خصوصی برگزار شده، فرصتی طلایی برای «شیوا» است تا با «ساسان شیبانی»، استاد سابق خود در رشته طراحی لباس و صاحب مزونی معتبر، ملاقات کند. شیوا مدت هاست در آرزوی استخدام در مزون شیبانی است، حتی به عنوان یک منشی ساده. او در این مراسم، تمام تلاش خود را می کند تا سر صحبت را با شیبانی باز کرده و او را متقاعد کند که او را به استخدام خود درآورد. این اتفاق، اولین گام در مسیر پرپیچ وخم شیوا برای رسیدن به جاه طلبی هایش است.

اوضاع خانوادگی شیوا به هیچ عنوان مساعد نیست. پدرش به آلزایمر مبتلا شده و نگهداری از او بر عهده شیوا، برادرش «برنا» و مادرش است. مادر نیز با رفت وآمدهای عجیب و غریب و دوستان غیرعادی اش، به بار مشکلات شیوا اضافه کرده است. همه اعضای این خانواده در منجلاب زندگی روزمره خود دست وپا می زنند، اما این شیواست که بیش از همه برای یافتن راه نجاتی از این وضعیت تلاش می کند. این نبردهای روزمره با فقر و ناامیدی، تصویری تلخ و واقعی از زندگی قشر متوسط و آسیب پذیر جامعه ارائه می دهد.

تلاش های بی وقفه شیوا: جاه طلبی در برابر موانع

پس از ملاقات در مراسم ختم، شیوا با سماجت بی نظیری به دنبال آقای شیبانی می رود. او پوشه ای از نمونه کارهایش را با خود حمل می کند تا استعداد هنری خود را به اثبات برساند. شیوا حتی با تعقیب کردن شیبانی و تعریف ماجرای گم شدن لنگه کفشش، او را متقاعد می کند تا با اتومبیل خود او را به مقصدی برساند. با این حال، شیبانی فردی عبوس و سرسخت است و به راحتی حاضر به استخدام شیوا در مزون خود نمی شود. اما این پایان ماجرا نیست؛ شیوا شخصیتی سرسخت و مصمم دارد که به سادگی از هدف های خود دست نمی کشد. او هر بار که با درهای بسته روبه رو می شود، با عزمی راسخ تر به دنبال راهی دیگر برای ورود به دنیای مورد نظرش می گردد. این بخش از داستان به خوبی چالش ها و موانعی را که یک فرد از طبقه پایین تر برای ورود به طبقات بالای اجتماعی با آن مواجه می شود، به تصویر می کشد و نشان می دهد که جاه طلبی شیوا چگونه او را به سمت تصمیم گیری های گاه نامعمول سوق می دهد.

پیچیدگی روابط و اوج گیری کشمکش ها

در طول رمان، روابط پیچیده خانوادگی و اجتماعی شیوا، نقش بسزایی در پیشبرد داستان ایفا می کنند. «برنا»، برادر شیوا، و مادرش، هر کدام به نوعی بر مسیر زندگی او تاثیر می گذارند. برنا با تلاش هایش برای کسب درآمد از کارهای سخت و مادر با رفتارهایش، تصویری کامل تر از محیطی که شیوا در آن رشد کرده را ارائه می دهند. حوادث کلیدی متعددی در طول داستان رخ می دهند که مسیر زندگی شیوا و اطرافیانش را به کلی دگرگون می سازند. این رویدادها، خواه تلخ و خواه ناگهانی، اوج گیری کشمکش های درونی و بیرونی شخصیت ها را به نمایش می گذارند و خواننده را تا پایان داستان در تعلیق نگه می دارند. کتایون سنگستانی به شکلی ماهرانه، بدون فاش کردن جزئیات پایانی، تنش ها را افزایش داده و مخاطب را با خود همراه می سازد تا خود شاهد سرنوشت نهایی این شخصیت ها باشد.

«آدم های زیادی هستند که راضی اند جنگ شود یا زلزله بیاید و همه بمیرند. آدم هایی که خانه ندارند یا بی کارند یا سرِ کار می روند اما حقوق ناچیزی می گیرند. آدم هایی که از کارتن خوابی و آینده می ترسند. آدم هایی که آرزو دارند روزی یک نفر از دور، بی آن که بدانند، به شان شلیک کند. همان ها که از جایی به بعد آن قدر وامی دهند که می خواهند همه چیز بدتر شود. مثل من. مثل مامان.»

تحلیل شخصیت های اصلی در گشنگی

یکی از نقاط قوت رمان گشنگی، تحلیل شخصیت های کتاب گشنگی و عمق بخشی به آن هاست. کتایون سنگستانی با دقت و ظرافت، شخصیت هایی خلق کرده که هر یک بازتابی از جنبه های مختلف جامعه و درونیات انسانی هستند. این شخصیت ها نه سیاه مطلق اند و نه سفید محض، بلکه مجموعه ای از تناقضات و انگیزه های انسانی را در خود جای داده اند.

شیوا: نماد طبقه متوسطِ در آرزوی صعود

«شیوا» قلب تپنده رمان گشنگی است. او نماینده نسلی است که در میان دوگانه های فقر و ثروت، سنّت و مدرنیته، و ناامیدی و امید به دام افتاده است. انگیزه های شیوا عمیقاً ریشه در وضعیت نامساعد خانوادگی و میل شدید او به رهایی از آن دارد. ترس از بی پولی، زندگی فقیرانه و از دست دادن فرصت ها، او را به جاه طلبی سوق می دهد. درونیات شیوا پر از تضاد است؛ از یک سو، معصومیت و سادگی دختری را دارد که تنها آرزویش یک زندگی معمولی است، و از سوی دیگر، جاه طلبی و سماجتی دارد که او را گاه به سمت تصمیم های خطرناک و اخلاقاً مبهم می کشاند. در طول داستان، شیوا دچار تحول می شود؛ او از دختری که تنها به دنبال یک شغل در مزون شیبانی است، به فردی تبدیل می شود که ابعاد مختلف زندگی و انسانیت را درک می کند و با پیچیدگی های جامعه بیشتر آشنا می شود. او نمادی است از جوانان طبقه متوسط که در آرزوی صعود، با موانع بی شماری روبه رو هستند و برای رسیدن به آرزوهایشان، به هر ریسکی تن می دهند.

ساسان شیبانی: نماینده طبقه مرفه و آینه ی جامعه

«ساسان شیبانی»، شخصیت مقابل شیوا و نماینده طبقه مرفه و صاحب نام جامعه است. او نه تنها یک استاد و صاحب مزون مشهور است، بلکه آینه ای از فاصله طبقاتی و شکاف عمیق میان قشر غنی و فقیر را به نمایش می گذارد. نقش شیبانی در مسیر زندگی شیوا بسیار کلیدی است؛ او هم می تواند راهگشای مسیر شیوا باشد و هم می تواند سدی در برابر پیشرفتش. شیبانی، با رفتارهای سرد و عبوس خود، نمادی از فاصله گذاری طبقاتی است که طبقات بالای جامعه با قشرهای پایین تر دارند. او با وجود تمام اقتدار و جایگاهی که دارد، خود نیز درگیر پیچیدگی ها و چالش های خاص طبقه خود است که گاهی اوقات در پسِ ظاهر موفق و متمولش پنهان می مانند. حضور او در داستان، این فرصت را به سنگستانی می دهد تا تضادها و چالش های تعامل میان این دو طبقه را به شکلی واقع گرایانه و ملموس به تصویر بکشد.

برنا و دیگر شخصیت ها: بازتابی از معضلات اجتماعی

شخصیت های مکمل در گشنگی نیز به خوبی پرداخت شده اند و هر یک سهم مهمی در تکمیل پازل زندگی طبقاتی و معضلات اجتماعی دارند. «برنا»، برادر شیوا، با کار طاقت فرسا و نگرانی هایش در مورد خانواده، نمادی از جوانانی است که در محیط های پرخطر و با دستمزد ناچیز، به دنبال تامین معاش خانواده خود هستند. او با وجود مشکلات شخصی و تلاش هایش برای فرار از واقعیت ها، باز هم نقش حمایت گرانه خود را برای خانواده ایفا می کند. مادر شیوا و برنا نیز با رفتارهای نامتعارف و دغدغه های خاص خود، تصویری از ناهنجاری های خانوادگی و تاثیر آن بر زندگی فرزندان ارائه می دهد. این شخصیت ها، هر یک به نوبه خود، جنبه ای از فقر، ناامیدی، و تلاش برای بقا را نشان می دهند و در مجموع، تصویری جامع از جامعه ای را به نمایش می گذارند که درگیر معضلات عدیده اجتماعی و اقتصادی است. این شخصیت ها، نه تنها به عنوان ابزاری برای پیشبرد داستان، بلکه به عنوان نماینده ای از آحاد جامعه، به مخاطب کمک می کنند تا با عمق بیشتری با مضامین اصلی رمان گشنگی ارتباط برقرار کند.

مضامین اصلی و پیام های عمیق رمان گشنگی

رمان گشنگی کتایون سنگستانی، فراتر از یک داستان ساده، آمیزه ای از مضامین عمیق اجتماعی و روانشناختی است که به شکلی ماهرانه در تار و پود روایت تنیده شده اند. این رمان، خواننده را به تفکر درباره واقعیت های تلخ جامعه و پیچیدگی های روح انسان دعوت می کند.

نابرابری و تضاد طبقاتی: شرح عمیق این تم اصلی و نمایش شکاف اجتماعی

بدون شک، محوری ترین مضمون در رمان گشنگی، نابرابری و تضاد طبقاتی است. سنگستانی با روایتی ملموس و بی پرده، شکاف عمیق میان طبقات مرفه و قشر متوسط و فرودست جامعه را به نمایش می گذارد. او به خوبی نشان می دهد که چگونه این فاصله نه تنها در امکانات مادی، بلکه در طرز فکر، نگاه به زندگی و حتی شیوه های تعامل نیز نمود پیدا می کند. شخصیت شیوا، با تلاش های بی وقفه اش برای ورود به دنیای ساسان شیبانی، نمادی از این جدال طبقاتی است؛ جدالی که در آن، گاه مرزهای اخلاقی کمرنگ می شوند و انسان ها برای بقا و صعود، حاضر به انجام هر کاری می شوند. این رمان به روشنی نشان می دهد که چگونه ساختارهای اجتماعی، سرنوشت افراد را رقم می زنند و فرصت های نابرابر، چگونه می تواند به گشنگی های عمیق تر در جامعه دامن بزند.

فقر و جاه طلبی: تحلیل چگونگی تاثیر فقر بر انتخاب ها و میل به پیشرفت

مضمون فقر و جاه طلبی در رمان گشنگی به شکلی جدایی ناپذیر با یکدیگر پیوند خورده اند. سنگستانی به زیبایی تحلیل می کند که چگونه فقر، نه تنها محدودیت های مادی ایجاد می کند، بلکه بر انتخاب ها، تصمیم گیری ها و حتی روابط انسانی تاثیر می گذارد. شخصیت شیوا که از خانواده ای فقیر می آید، برای فرار از این وضعیت، دست به هر کاری می زند. جاه طلبی او، تنها یک میل شخصی نیست، بلکه پاسخی غریزی به فشار فقر و تمنای یک زندگی بهتر است. این جاه طلبی گاهی او را به سمت فرصت طلبی و گاه به سمت مقاومت در برابر شرایط سوق می دهد. رمان به روشنی نشان می دهد که چگونه میل به پیشرفت، در بستر فقر، می تواند به نیرویی محرک اما در عین حال ویرانگر تبدیل شود.

رئالیسم اجتماعی و تلخی واقعیت: بازتاب صادقانه زندگی مردم در جامعه امروز

گشنگی اثری درخشان در ژانر رئالیسم اجتماعی است. کتایون سنگستانی با نگاهی دقیق و بی پرده، واقعیت های تلخ زندگی مردم را بازتاب می دهد. او از به تصویر کشیدن فقر، ناامیدی، روابط پیچیده و ناهنجاری های اجتماعی ابایی ندارد. این واقع بینی، به مخاطب این حس را می دهد که در حال خواندن برشی از زندگی واقعی است. داستان ها و شخصیت ها آنقدر ملموس و باورپذیرند که خواننده می تواند آن ها را در اطراف خود ببیند. تلخی واقعیت در این رمان، نه با اغراق، بلکه با صداقت و صراحت بیان می شود، و این همان چیزی است که گشنگی را به اثری تاثیرگذار و ماندگار تبدیل می کند. این رمان به جای شعار دادن، خواننده را به عمق چالش ها می برد و از او می خواهد که خود به تامل در این واقعیت ها بپردازد.

خانواده و روابط انسانی: نقش روابط درونی و بیرونی بر سرنوشت شخصیت ها

خانواده و روابط انسانی، از دیگر مضامین مهم در رمان گشنگی هستند. روابط درونی خانواده شیوا، از جمله ارتباط او با پدر بیمار، برادرش برنا و مادرش، به خوبی نشان دهنده تاثیر محیط بر شخصیت افراد است. این روابط، گاه منبع حمایت و گاه منبع فشار و استرس هستند. سنگستانی به شکلی هنرمندانه، پیچیدگی و شکنندگی روابط خانوادگی در بستر فقر و مشکلات اجتماعی را به تصویر می کشد. علاوه بر این، روابط بیرونی شیوا با ساسان شیبانی و دیگر شخصیت ها، نیز نقش مهمی در شکل گیری سرنوشت او ایفا می کنند. این رمان به ما می آموزد که چگونه انتخاب های ما و تصمیم های اطرافیانمان، در یک شبکه درهم تنیده از روابط انسانی، بر یکدیگر تاثیر می گذارند و چگونه این روابط، می توانند هم راهگشا باشند و هم سد راه موفقیت.

گشنگی فراتر از نیاز مادی: گرسنگی های روحی، عاطفی و میل به دیده شدن

همانطور که پیشتر اشاره شد، گشنگی در این رمان معنایی فراتر از نیازهای مادی دارد. شخصیت های داستان، به ویژه شیوا، از گرسنگی های روحی و عاطفی رنج می برند. میل به دیده شدن، اثبات خویش، دستیابی به احترام اجتماعی و پر کردن خلاءهای عاطفی، از جمله این گرسنگی ها هستند. شیوا با تمام وجود می خواهد از وضعیت موجود رها شود، نه فقط برای پول، بلکه برای جایگاهی که به او احساس ارزشمندی بدهد. او تشنه تایید و پذیرش است و می خواهد در جامعه جایگاهی پیدا کند که بتواند هویت خود را در آن تعریف کند. سنگستانی به زیبایی نشان می دهد که چگونه این گرسنگی های نامرئی، به اندازه گرسنگی های مادی، می توانند بر زندگی انسان ها تاثیرگذار باشند و آن ها را به سمت تصمیم گیری های بنیادین سوق دهند.

سبک نگارش و زبان کتایون سنگستانی

یکی از دلایل اصلی که کتاب گشنگی کتایون سنگستانی را به اثری برجسته تبدیل کرده است، سبک نگارش منحصر به فرد و زبان توانمند نویسنده است. کتایون سنگستانی با ظرافت و چیره دستی، بافتار زبانی خاص خود را آفریده که به داستان عمق و اصالت می بخشد و خواننده را از همان صفحات نخست، مجذوب می کند.

زبانی پخته و تصویرسازی های ملموس: ویژگی های نثر و چگونگی خلق فضای داستان

زبان سنگستانی در گشنگی به راستی پخته و غنی است. او با استفاده از دایره وسیعی از واژگان، قادر است رویدادها و حالات درونی شخصیت ها را به شکلی دقیق و ملموس به تصویر بکشد. این زبان، نه تنها از نظر لغوی پربار است، بلکه توانایی بالایی در تصویرسازی دارد. خواننده با مطالعه هر پاراگراف، می تواند خود را در دل صحنه ها و فضاهای داستان تصور کند؛ از شلوغی و هرج و مرج خیابان های شهر گرفته تا جزئیات دکوراسیون یک مزون لوکس یا تنگناهای یک خانه فقیرانه. این تصویرسازی های زنده و پویا، فضایی کاملاً واقعی و باورپذیر برای خواننده ایجاد می کند و او را به عمق جهان داستانی می کشاند. سنگستانی به خوبی از قدرت کلمات برای خلق اتمسفری متشنج، ناامیدکننده یا حتی امیدوارکننده بهره می برد که در مجموع، تجربه ای غنی از خوانش را به ارمغان می آورد.

ریتم تند و جملات کوتاه: تحلیل تاثیر این سبک بر پویایی روایت

یکی از ویژگی های بارز سبک نگارش در رمان گشنگی، ریتم تند و استفاده از جملات کوتاه و پشت سر هم است. این شگرد روایی، نه تنها به پویایی داستان کمک می کند، بلکه بازتابی از شرایط زندگی پرشتاب و پردغدغه ای است که شخصیت ها در آن گرفتارند. فرقی نمی کند که نویسنده از گیر افتادن شیوا در میان درهای مترو بگوید یا از روزمرگی های طاقت فرسای او. در هر حالت، جملات کوتاه و پی درپی، حس اضطراب، عجله و فشار زمان را به خواننده منتقل می کنند. این ریتم تند، حس کمبود وقت و فوریت در انجام کارها را القا می کند، گویی هیچ کس زمان کافی برای مکث و تأمل ندارد و همه در حال تقلا و تکاپو هستند. این سبک نگارش، به طور موثری کشمکش های درونی و بیرونی شخصیت ها را تقویت کرده و خواننده را در بطن هیجان و تنش داستان قرار می دهد.

واقع بینی و صراحت بیان: نحوه برخورد نویسنده با مسائل پیچیده

کتایون سنگستانی در گشنگی با واقع بینی و صراحت تمام به مسائل پیچیده اجتماعی و انسانی می پردازد. او از پرده پوشی یا سانسور واقعیت ها پرهیز می کند و به شکلی شجاعانه، به نمایش چهره واقعی فقر، نابرابری، و چالش های اخلاقی می پردازد. این صراحت بیان، باعث می شود که مخاطب، روایت نویسنده را تصنعی نپندارد و تا انتهای رمان با او همراه شود. سنگستانی بدون قضاوت، تنها به بازنمایی اتفاقات و موقعیت ها می پردازد و به خواننده اجازه می دهد تا خود به تحلیل و برداشت از آن ها بپردازد. این رویکرد واقع گرایانه، نه تنها اعتبار اثر را افزایش می دهد، بلکه آن را به اثری عمیق تر و فکربرانگیزتر تبدیل می کند. خواننده در این کتاب با حقایقی روبه رو می شود که شاید در زندگی روزمره خود نیز مشاهده کرده، اما کمتر فرصت اندیشیدن عمیق به آن ها را داشته است.

نقد و بررسی گشنگی: چرا این رمان مورد تحسین قرار گرفت؟

رمان گشنگی از زمان انتشار خود، توانسته است توجه بسیاری از منتقدان ادبی و خوانندگان را به خود جلب کند. این کتاب نه تنها به دلیل داستان پردازی قوی، بلکه به واسطه رویکرد جسورانه و نگاه تیزبینانه اش به مسائل اجتماعی، مورد تحسین قرار گرفته است. منتقدان ادبی، گشنگی را اثری مهم در میان نسل جدید داستان های فارسی می دانند که از توانایی های بالای نویسنده اش در خلق جهانی داستانی واقع گرا و تأمل برانگیز حکایت دارد.

یکی از نقاط قوت اصلی که در نقدهای مختلف به آن اشاره شده، شخصیت پردازی های عمیق و چندوجهی است. شخصیت شیوا، با تمام پیچیدگی ها، جاه طلبی ها و ضعف هایش، به قدری واقعی و ملموس است که خواننده به راحتی با او همدلی می کند. منتقدان بر این باورند که سنگستانی توانسته است با موفقیت، نمادی از طبقه متوسط جامعه ایرانی را خلق کند که در جدال دائمی برای بقا و ارتقاء اجتماعی است. همچنین، توانایی نویسنده در بازنمایی دقیق و بدون اغراق فضای جامعه، به ویژه در به تصویر کشیدن شکاف طبقاتی و تاثیر فقر بر زندگی افراد، از دیگر دلایل تحسین این اثر بوده است. زبان پخته، تصویرسازی های ملموس و ریتم تند روایت نیز به عنوان ویژگی های مثبت سبک نگارش کتایون سنگستانی مورد توجه قرار گرفته اند.

این کتاب در میان آثار نسل جدید نویسندگان ایرانی، جایگاه ویژه ای دارد. گشنگی نه تنها یک داستان سرگرم کننده است، بلکه به عنوان یک سند اجتماعی، مسائل و دغدغه هایی را مطرح می کند که در جامعه امروز ایران بسیار حیاتی و پررنگ هستند. این اثر، خواننده را به چالش می کشد تا به عمق نابرابری ها بیندیشد و از زوایای متفاوتی به زندگی اطراف خود نگاه کند. با این حال، ممکن است برخی خوانندگان، به دلیل تلخی و واقع گرایی بیش از حد داستان، احساس دلزدگی کنند. اما همین تلخی و صراحت، به اعتقاد بسیاری، از نقاط قوت اصلی رمان است که آن را به اثری قدرتمند و فراموش نشدنی تبدیل کرده است. در مجموع، گشنگی یک رمان اجتماعی است که با صداقت و شجاعت، به سراغ زخم های پنهان جامعه می رود و خواننده را به اندیشیدن وادار می کند.

برشی از متن کتاب گشنگی

برای آشنایی بیشتر با فضای داستان و بخشی از کتاب گشنگی، برشی از متن آن را در ادامه می خوانید که به خوبی حال و هوای ذهنی شخصیت اصلی و نوع روایت نویسنده را نشان می دهد:

شب مامان هیچ جوره نمی آید خانه. می خواهد بماند پیش بچه اش برنا توی بیمارستانِ خصوصیِ تهران کلینیک. پول بیمارستان را کی می دهد؟ ما که هر چه داشتیم دادیم برای خانه و اسباب کشی. شاید صاحب کار برنا حقوقش را یک جا بدهد. اگر ندهد چی؟ اگر بخواهند دستگاه ها را به خاطر پول از برنا جدا کنند چی؟

دوست برنا با پراید تصادفی اش می رساندم. توی ماشین می گوید «برنا همیشه حواس جمع بود. طناب ایمنیش رو سفت می بست، حواسش شیش دُنگ به کار بود. صبح هم حالش خوب بود. گفت دیگه نمی خواد بیاد و کار آخرشه. تلفنی با یکی دعواش شد، یه ساعت داشت دادوبیداد می کرد پای ساختمون. عصبی شده بود. همین شد که یادش رفته بود طناب ایمنیش رو ببنده، ول شد توی هوا…»

می گویم «نگفت با کی حرف زده؟»

می گوید «نه.»

جلو خانه ناهید را از دور می بینم که سیگار روشن کرده و با موبایلش حرف می زند. لابد آمده دنبال ساکش. تا پشتش به من است می پیچم تو. پایش را می گذارد لای در اما زور من بیش تر است. فشار می دهم و در را می بندم. جیغ می زند که بترساندم و به خاطر همسایه ها کوتاه بیایم اما محلش نمی گذارم. مانتو و شالم را درنیاورده، می روم دم پنجره. ناهید هنوز آن پایین است. داد می زنم «آ