قطعنامه سازمان ملل درباره هوش مصنوعی/ غرب باز هم آدرس غلط داد

ماهیت غیر الزام آور قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل نشان می دهد که واشینگتن صرفاً درصدد یک نمایش صوری و ظاهری در مخالفت با تبعات و عواقب استفاده بدون توقف از فناوری هوش مصنوعی برآمده است.

گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری هانسی، اخیراً مجمع عمومی سازمان ملل متحد به اتفاق آرا اولین قطعنامه جهانی درمورد هوش مصنوعی را تصویب کرد. این قطعنامه دولت ها را تشویق می کند تا در این زمینه پاسدار حقوق بشر باشند، از داده های شخصی شهروندان محافظت کنند و در شناسایی خطرات هوش مصنوعی بکوشند! 

این واژگان و عبارات در حالی در قطعنامه صادرشده از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورد تاکید قرار گرفته که اصلی ترین معضل در عرصه هوش مصنوعی، عدم مشخص بودن حدودوثغور فعالیت آن و سوءاستفاده شدید دولت های غربی از آن به مثابه یک ابزار سلطه است. 

نکته اسفبار اینکه ایالات متحده آمریکا این قطعنامه غیر الزام آور را پیشنهاد کرد و 120 کشور از آن حمایت کردند! این سند همچنین بر تقویت سیاست های حفظ حریم خصوصی تاکید دارد. 

«لیندا توماس گرینفیلد» سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد هم گفت: «هر 193 عضو مجمع عمومی سازمان ملل، هم صدا و باهم تصمیم گرفتند که بر هوش مصنوعی حاکم باشند، نه اینکه بگذارند هوش مصنوعی بر ما حاکم باشد.»

سوال اصلی اینجاست که آیا آمریکا به عنوان مصدر صدور این قطعنامه، خود نسبت به این موضوع پایبند است؟ پاسخ این سوال منفی است. 

از سوی دیگر، ماهیت غیر الزام آور این قطعنامه نشان می دهد که واشینگتن صرفاً درصدد یک نمایش صوری و ظاهری در مخالفت با تبعات و عواقب استفاده بدون توقف از فناوری هوش مصنوعی برآمده است.

مقامات غربی می گویند این قطعنامه ها، با نگرانی از آنکه هوش مصنوعی امکان اخلال در فرایند های دموکراتیک، تسریع کلاه برداری و از میان رفتن مشاغل را دارد، تنظیم و تصویب می شوند. 

بااین حال، این مقامات توضیح نداده اند که سیاست های کلان و غیر اعلامی آنها در عرصه هوش مصنوعی، چگونه در ایجاد این مخاطرات بالقوه و بالفعل نقش داشته است! 

به عبارت بهتر، آمریکا و بازیگران اروپایی رسماً در حال ارسال آدرس های نادرستی در خصوص هوش مصنوعی و مخاطرات واقعی آن در نظام بین الملل هستند.

در قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد آمده است: طراحی، توسعه، استقرار و استفاده نامناسب یا مخرب از سامانه های هوش مصنوعی، خطراتی دارد که می تواند به تضعیف حقوق بشر و آزادی های اساسی و بهره مندی از آنها منجر شود. بااین حال در این قطعنامه مشخص نشده که تفسیر این مصادیق بر عهده کیست! 

آمریکا و بازیگران اروپایی طی سال های سپری شده پس از تشکیل سازمان ملل متحد، همواره تفسیر قطعنامه های بین المللی را نه بر اساس ثوابت متقین حقوقی، بلکه متناظر با منافع و خواسته های خود صورت داده اند. به نظر می رسد همین مسیر نادرست و آزاردهنده، در قبال هوش مصنوعی و مخاطرات جهانی آن نیز پیش می رود.

آمریکا، انگلیس و 12 کشور دیگر، نوامبر گذشته از اولین توافق جامع بین المللی در مورد شیوه حفظ امنیت هوش مصنوعی رونمایی کردند. این توافقنامه شرکت ها را به تولید سامانه های هوش مصنوعی ایمن ملزم می کند! بااین حال می توان چنین توافقنامه ای را مشابه توافقنامه محدودسازی تولید و نگهداری سلاح های هسته ای از سوی کشور های غربی تلقی کرد که نه تن ها جنبه اجرایی نگرفته، بلکه به چارچوبی برای فعالیت های مخرب بیشتر آنها در مواجهه با صلح و ثبات در سرتاسر جهان تبدیل شده است.