تفاوت تهدید و اخاذی

تهدید به معنای ایجاد ترس از یک ضرر آتی است، در حالی که اخاذی دریافت مال، وجه یا وادار کردن به انجام یا ترک فعلی به ناحق، از طریق همین تهدید صورت می گیرد. این تمایز بنیادین در نظام حقوقی ایران پیامدهای متفاوتی در ارکان، مجازات و نحوه پیگیری قضایی هر یک از این جرایم دارد. درک دقیق این دو مفهوم، برای عموم مردم و متخصصین حقوق، جهت تشخیص صحیح و اقدام قانونی مؤثر، حیاتی است.

در زندگی روزمره، مرز بین رفتارهای آزاردهنده و جرایم کیفری گاهی مبهم می شود. بسیاری از افراد ممکن است در موقعیت هایی قرار گیرند که با هراس از آسیب های احتمالی مواجه شوند؛ موقعیت هایی که گاهی صرفاً در حد یک سوءتفاهم یا اختلاف معمولی باقی می مانند و گاهی نیز به جرایم جدی کیفری تبدیل می شوند. یکی از رایج ترین ابهامات در این زمینه، تفاوت میان «تهدید» و «اخاذی» است. آیا هر عملی که باعث ایجاد ترس و هراس در دیگری شود، تهدید نامیده می شود؟ و آیا هر مطالبه ای که با رعب و وحشت همراه باشد، به خودی خود اخاذی است؟ پاسخ به این پرسش ها نه تنها از جنبه حقوقی حائز اهمیت است، بلکه برای آحاد جامعه نیز ضروری به نظر می رسد تا بتوانند حقوق خود را درک کرده و در صورت لزوم، مسیر صحیح قانونی را طی کنند.

مقاله حاضر با هدف شفاف سازی این دو مفهوم کلیدی در حقوق کیفری ایران، به بررسی دقیق تعاریف، ارکان تشکیل دهنده، مواد قانونی مرتبط، مجازات ها و جنبه های عملی پیگیری قضایی هر یک از جرایم تهدید و اخاذی می پردازد. این بررسی با ارائه اطلاعات مستند و کاربردی، راهنمایی جامع برای تشخیص تفاوت ها و اقدامات مقتضی در مواجهه با این جرایم ارائه خواهد داد.

تعاریف پایه: تهدید و اخاذی از نگاه قانون

پیش از ورود به جزئیات، لازم است تعاریف حقوقی و ماهیت اصلی هر یک از جرایم تهدید و اخاذی را از منظر قوانین ایران به دقت بررسی کنیم تا بنیانی محکم برای درک تفاوت های آن ها بنا نهاده شود.

تهدید چیست؟ (نگاهی به ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی)

در نظام حقوقی ایران، جرم تهدید به معنای ایجاد ترس و هراس در دیگری نسبت به وقوع یک ضرر یا خطر آینده است. این ضرر می تواند ابعاد مختلفی داشته باشد و قانون گذار در ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) به صراحت به انواع آن اشاره کرده است. موضوع تهدید می تواند شامل ضررهای جانی (مانند قتل یا صدمات بدنی)، مالی (مانند تخریب اموال یا از بین بردن منافع)، حیثیتی و آبرویی (مانند افشای اسرار یا حیثیت زدایی) باشد. همچنین، تهدید ممکن است متوجه خود شخص قربانی یا بستگان نزدیک او شود.

ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی مقرر می دارد: «هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشای سری نسبت به خود یا بستگان او نماید، اعم از این که به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد، به مجازات شلاق تا هفتاد و چهار ضربه یا زندان از یک ماه تا یک سال محکوم خواهد شد.»

یکی از نکات کلیدی در مورد جرم تهدید، مطلق بودن آن است. این بدان معناست که برای تحقق جرم، لزوماً نیازی به تحقق نتیجه خاصی، مانند اخذ مال یا انجام خواسته مجرم، وجود ندارد. صرف ایجاد ترس و هراس در قربانی، به نحوی که نوعاً قابل قبول باشد، برای تکمیل جرم تهدید کافی است. بنابراین، اگر فردی دیگری را تهدید کند، حتی اگر هیچ خواسته ای مطرح نکرده باشد یا خواسته اش محقق نشود، باز هم مرتکب جرم تهدید شده است.

اخاذی چیست؟ (اخذ مال به ناحق با توسل به تهدید)

برخلاف تهدید که یک ماده قانونی مستقل (ماده ۶۶۹) دارد، اخاذی به صراحت در یک ماده قانونی مستقل و تحت همین عنوان در قانون مجازات اسلامی تعریف نشده است. با این حال، ماهیت اخاذی و مجازات آن از طریق مواد قانونی مرتبط و با ترکیب عناصر مختلف جرایم دیگر مورد شناسایی و اعمال قرار می گیرد. اخاذی در معنای حقوقی ساده، عبارت است از دریافت مال، وجه، یا وادار کردن فرد به انجام یا ترک فعلی به ناحق، از طریق ایجاد ترس یا تهدید.

در اخاذی، تهدید صرفاً یک وسیله و ابزار است که مجرم برای رسیدن به هدف نهایی خود، یعنی تحصیل مال یا منفعت نامشروع، از آن استفاده می کند. به عبارت دیگر، تهدید در اخاذی، نقش مقدمه و واسطه را ایفا می کند. اخاذی با مفاهیمی مانند «زورگیری» و «خفت گیری» ارتباط نزدیکی دارد. زورگیری و خفت گیری را می توان از مصادیق یا زیرمجموعه های اخاذی دانست که معمولاً با توسل به قوه قهریه و خشونت فیزیکی همراه هستند، در حالی که اخاذی می تواند ابعاد گسترده تری داشته باشد و لزوماً به خشونت فیزیکی محدود نمی شود.

نکته مهم در مورد اخاذی این است که این جرم، مقید به نتیجه است. یعنی برای تحقق آن، باید منجر به اخذ مال، وجه یا تحقق خواسته مجرم شود. اگر تهدید انجام شود اما مجرم به هدف نهایی خود (اخذ مال یا انجام کار) نرسد، جرم اخاذی به صورت کامل محقق نشده و ممکن است صرفاً جرم تهدید یا شروع به اخاذی تلقی شود.

در حالی که تهدید جرمی مطلق است و صرف ایجاد ترس آن را محقق می کند، اخاذی جرمی مقید به نتیجه است و باید منجر به اخذ مال یا منفعت نامشروع شود تا تحقق یابد.

ارکان تشکیل دهنده: چه عملی، تهدید و چه عملی، اخاذی محسوب می شود؟

برای تمایز دقیق میان تهدید و اخاذی، لازم است به بررسی ارکان تشکیل دهنده هر یک از این جرایم بپردازیم. هر جرم در نظام حقوقی ایران از سه رکن اصلی قانونی، مادی و روانی تشکیل می شود که بدون اجتماع آن ها، عمل ارتکابی جرم تلقی نخواهد شد.

ارکان جرم تهدید (بر اساس ماده ۶۶۹)

جرم تهدید، همان طور که پیشتر اشاره شد، دارای ماده قانونی مشخصی است که ارکان آن را به وضوح بیان می کند:

1. عنصر قانونی: رکن قانونی جرم تهدید، ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) است. این ماده به صراحت هرگونه تهدید به قتل، ضررهای نفسی (جانی)، شرفی (حیثیتی)، مالی و افشای اسرار را جرم انگاری کرده است.
2. عنصر مادی: عنصر مادی جرم تهدید شامل رفتارهای خارجی و ملموسی است که مجرم مرتکب می شود و به شرح زیر است:
   • رفتار مجرمانه: این رفتار می تواند به هر شکلی (گفتار، نوشتار، پیامک، ایمیل، اشاره و حتی رفتار غیرکلامی) باشد که به نحوی موجب ایجاد ترس و هراس در مخاطب شود.
   • موضوع تهدید: موضوع تهدید باید یکی از مواردی باشد که در ماده ۶۶۹ ذکر شده است، نظیر قتل، ضررهای جانی، شرفی، مالی، یا افشای اسرار نسبت به خود قربانی یا بستگان او.
   • قابلیت ایجاد رعب: تهدید باید به گونه ای باشد که نوعاً و شخصاً در مخاطب ترس و هراس ایجاد کند. یعنی هم از نظر عرفی و هم از نظر وضعیت خاص فرد تهدیدشونده، موجب ایجاد ترس شود.
3. عنصر روانی (معنوی): در جرم تهدید، عنصر روانی شامل صرفاً قصد ایجاد ترس و هراس در مخاطب است. این قصد را «سوءنیت عام» می نامند. مجرم لزوماً قصد ندارد تهدید خود را عملی کند، بلکه هدف او صرفاً ایجاد حالت ترس و اضطراب در قربانی است.

ارکان جرم اخاذی (برگرفته از مواد مرتبط)

از آنجا که جرم اخاذی ماده قانونی مستقلی ندارد، ارکان آن از ترکیب مواد قانونی مختلف و تفسیر حقوقی استخراج می شود:

1. عنصر قانونی: برای جرم اخاذی، ماده قانونی خاص و مستقلی وجود ندارد. این جرم معمولاً با استناد به مواد کلی تر نظیر ماده ۶۶۹ (تهدید)، ماده ۶۱۷ (قدرت نمایی با چاقو یا سلاح) و ماده ۶۶۸ (اجبار به دادن سند یا امضا) قانون مجازات اسلامی و در مواردی نیز ماده ۱۵ قانون جرایم رایانه ای، مورد رسیدگی و مجازات قرار می گیرد.
2. عنصر مادی: عنصر مادی اخاذی شامل چند جزء است که همگی باید محقق شوند:
   • وجود تهدید: اخاذی بدون تهدید معنا ندارد. تهدید (به اشکال ذکر شده در ماده ۶۶۹ یا سایر مواد) ابزار اصلی ارتکاب جرم است و باید برای ایجاد ترس در قربانی به کار رود.
   • مطالبه یا اخذ مال/وجه یا انجام/ترک فعل: این مهمترین عنصر اخاذی و نشان دهنده ماهیت نتیجه گرایانه آن است. مجرم باید عملاً مالی را مطالبه یا اخذ کند، یا قربانی را وادار به انجام یا ترک فعلی خاص (مثلاً امضای سند) کند.
   • نامشروع بودن مطالبه: خواسته ای که مجرم با تهدید مطرح می کند، باید نامشروع و به ناحق باشد. اگر فردی برای مطالبه حق قانونی خود، دیگری را تهدید کند، این عمل ممکن است همچنان جرم تهدید تلقی شود اما لزوماً اخاذی نیست.
3. عنصر روانی (معنوی): عنصر روانی در جرم اخاذی شامل دو بخش است:
   • قصد ایجاد ترس (سوءنیت عام): مجرم باید قصد داشته باشد که با رفتار خود، در قربانی ترس و هراس ایجاد کند.
   • قصد تحصیل مال یا منفعت نامشروع (سوءنیت خاص): علاوه بر قصد ایجاد ترس، مجرم باید نیت و هدف خاصی برای تحصیل مال، وجه یا منفعت نامشروع از طریق تهدید داشته باشد. این سوءنیت خاص، اخاذی را از تهدید صرف متمایز می کند.

تفاوت های کلیدی و تمایزات ظریف: یک نگاه مقایسه ای

با بررسی دقیق تعاریف و ارکان هر دو جرم، اکنون می توانیم به وضوح تفاوت های اساسی میان تهدید و اخاذی را مشخص کنیم. این تفاوت ها در نحوه تشخیص، پیگیری و مجازات این جرایم نقش محوری دارند.

جدول مقایسه جامع تهدید و اخاذی

جدول زیر به صورت خلاصه، مهم ترین وجوه تمایز میان این دو جرم را نشان می دهد:

ویژگی	جرم تهدید	جرم اخاذی
تعریف بنیادین	ایجاد ترس از وقوع ضرر آینده (جانی، مالی، حیثیتی، افشای سر)	اخذ مال، وجه یا وادار کردن به انجام/ترک فعل به ناحق با استفاده از تهدید
نیاز به نتیجه	خیر، جرمی مطلق است (صرف تهدید جرم است، نیازی به تحقق خواسته نیست)	بله، جرمی مقید به نتیجه است (باید منجر به اخذ/تحصیل خواسته شود)
ماده قانونی مستقل	بله (ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات)	خیر (از طریق ترکیب مواد دیگر نظیر ۶۶۹، ۶۱۷، ۶۶۸ مجازات می شود)
قصد و نیت مجرم	صرفاً قصد ایجاد ترس و هراس (سوءنیت عام)	قصد ایجاد ترس (سوءنیت عام) + قصد تحصیل مال/منفعت نامشروع (سوءنیت خاص)
هدف نهایی	ایجاد رعب و وحشت در مخاطب	دستیابی به مال، وجه یا منفعت نامشروع با استفاده از ابزار تهدید
تهدید به عنوان ابزار	خودِ عمل تهدید، جرم است	تهدید، ابزار و رکن اصلی برای رسیدن به هدف نامشروع است
مجازات	حبس (۱ ماه تا ۱ سال) یا شلاق (تا ۷۴ ضربه) – معمولاً سبک تر	معمولاً سنگین تر، بسته به ماده مستند و شرایط (مثلاً استفاده از سلاح)

مثال های عملی برای درک بهتر تفاوت ها

برای روشن شدن بیشتر تمایزات، به چند سناریوی عملی توجه کنید:

• سناریو ۱: تهدید به افشای راز

  فرد الف به فرد ب پیام می دهد که اگر فلان موضوع شخصی او را رعایت نکند، راز خانوادگی او را فاش خواهد کرد. در این حالت، اگر الف هیچ تقاضای مالی یا انجام کار خاصی نداشته باشد و صرفاً هدفش ایجاد ترس باشد، عمل او صرفاً تهدید محسوب می شود.

• سناریو ۲: تهدید به افشای راز برای دریافت پول

  فرد الف به فرد ب پیام می دهد که اگر مبلغ مشخصی پول به او ندهد، راز خانوادگی او را فاش خواهد کرد. در این سناریو، تهدید ابزاری برای رسیدن به هدف مالی (دریافت پول) است و الف قصد تحصیل مال نامشروع دارد. این عمل اخاذی تلقی می شود.

• سناریو ۳: قدرت نمایی با سلاح بدون مطالبه

  فردی در یک نزاع خیابانی، چاقویی را به قصد قدرت نمایی و ترساندن طرف مقابل از غلاف بیرون می آورد، اما هیچ مطالبه ای از او نمی کند. در این مورد، جرم تهدید (با استفاده از سلاح) و قدرت نمایی با سلاح (ماده ۶۱۷) محقق شده است، اما اخاذی خیر.

• سناریو ۴: قدرت نمایی با سلاح و مطالبه وجه

  فردی با چاقو یا سلاح دیگری، در حالی که آن را به نمایش می گذارد، از قربانی درخواست می کند که کیف پول یا وسایل ارزشمندش را تحویل دهد. در این صورت، عمل انجام شده اخاذی (و زورگیری) است، چرا که تهدید با سلاح برای دستیابی به مال صورت گرفته است.

جنبه های عملی: مجازات، شکایت و اثبات

آگاهی از مجازات های قانونی، نحوه شکایت و راه های اثبات جرایم تهدید و اخاذی، برای هر فردی که ممکن است قربانی یا حتی متهم به این جرایم شود، ضروری است.

مجازات های قانونی

مجازات این دو جرم، به دلیل تفاوت در ماهیت و ارکان آن ها، می تواند متفاوت باشد:

• مجازات جرم تهدید (ماده ۶۶۹):

  طبق ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، مجازات جرم تهدید، حبس از یک ماه تا یک سال یا شلاق تا هفتاد و چهار ضربه است. لازم به ذکر است که با توجه به تبصره ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی، در برخی شرایط، مجازات حبس مقرر در این ماده می تواند به نصف حداقل و حداکثر کاهش یابد.

• مجازات جرم اخاذی:

  همان طور که گفته شد، برای اخاذی ماده قانونی مستقلی وجود ندارد، اما این جرم از طریق مواد قانونی مرتبط و با توجه به شرایط وقوع، مجازات می شود. مجازات اخاذی معمولاً سنگین تر از تهدید ساده است، زیرا هدف آن تحصیل مال نامشروع است و اغلب با عناصر دیگری مانند خشونت یا استفاده از سلاح همراه می شود:

  • در صورتی که اخاذی صرفاً در حد تهدید باقی بماند و مطالبه محقق نشود، ممکن است تنها مجازات ماده ۶۶۹ (تهدید) برای آن اعمال شود.
  • اگر در اخاذی از سلاح یا قدرت نمایی استفاده شود، مجرم علاوه بر مجازات تهدید، مشمول مجازات های مقرر در ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی (حبس از شش ماه تا دو سال و تا ۷۴ ضربه شلاق) نیز خواهد شد.
  • چنانچه اخاذی به صورت وادار کردن فرد به امضا یا ارائه سند به ناحق باشد، مجازات ماده ۶۶۸ قانون مجازات اسلامی (حبس از ۴۵ روز تا یک سال و تا ۷۴ ضربه شلاق) برای مرتکب در نظر گرفته می شود. این مجازات نیز طبق تبصره ماده ۱۰۴ کاهش می یابد.
  • در موارد خاص و شدیدتر، مانند آدم ربایی با تهدید به قصد اخذ مال، مجازات می تواند بسیار سنگین تر و مطابق با ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (حبس از پنج تا ده سال) باشد.

تهدید و اخاذی در فضای مجازی

با گسترش فناوری و استفاده روزافزون از اینترنت و شبکه های اجتماعی، ارتکاب جرایم تهدید و اخاذی نیز در بستر آنلاین شیوع پیدا کرده است. این جرایم می توانند از طریق پیامک، چت در شبکه های اجتماعی، ایمیل، انتشار تصاویر یا فیلم های خصوصی و سایر ابزارهای ارتباطی الکترونیکی رخ دهند.

قانون گذار ایران برای مقابله با این پدیده، علاوه بر استناد به مواد عمومی قانون مجازات اسلامی (مانند ۶۶۹، ۶۱۷ و ۶۶۸)، در برخی موارد به قانون جرایم رایانه ای نیز استناد می کند. به عنوان مثال، ماده ۱۵ قانون جرایم رایانه ای به طور خاص به مواردی می پردازد که تهدید به منظور تحریک، ترغیب یا فریب افراد برای دستیابی به محتوای مستهجن یا ارتکاب اعمال منافی عفت صورت گیرد. مجازات این جرم حبس از ۹۱ روز تا یک سال یا جزای نقدی است.

در پرونده های مربوط به تهدید و اخاذی در فضای مجازی، جمع آوری ادله الکترونیکی از اهمیت بسزایی برخوردار است. پیامک ها، اسکرین شات از چت ها، ایمیل ها، سوابق تماس و فایل های صوتی یا تصویری می توانند به عنوان مستندات محکمه پسند برای اثبات جرم مورد استفاده قرار گیرند.

نحوه شکایت و راه های اثبات در دادگاه

مواجهه با تهدید یا اخاذی می تواند تجربه ای دشوار و استرس زا باشد، اما اطلاع از مراحل قانونی و نحوه پیگیری، می تواند به قربانیان در احقاق حقوق خود کمک کند.

1. ثبت نام در سامانه ثنا:

   اولین گام برای هرگونه اقدام قضایی در ایران، ثبت نام در سامانه ثنا (سامانه ابلاغ الکترونیک قضایی) است. بدون داشتن حساب کاربری در این سامانه، امکان طرح شکایت و پیگیری پرونده وجود نخواهد داشت.

2. جمع آوری مدارک و مستندات:

   جمع آوری ادله قوی و مستند، از مهمترین عوامل موفقیت در پرونده های کیفری است. این مدارک می توانند شامل موارد زیر باشند:

   • شهادت شهود: اگر افرادی شاهد وقوع تهدید یا اخاذی بوده اند، شهادت آن ها می تواند به عنوان مدرکی مهم ارائه شود.
   • ادله الکترونیکی: پیامک ها، چت های شبکه های اجتماعی (تلگرام، واتس اپ، اینستاگرام و غیره)، ایمیل ها، سوابق تماس، فایل های صوتی یا تصویری که حاوی محتوای تهدیدآمیز یا اخاذی هستند. ضروری است که این ادله به گونه ای جمع آوری شوند که اصالت و هویت فرستنده و گیرنده قابل اثبات باشد.
   • مدارک مالی: سوابق واریز وجه، رسیدهای بانکی یا هرگونه مدرکی که نشان دهنده اخذ یا مطالبه مال باشد، در جرایم اخاذی بسیار حائز اهمیت است.
   • گزارش مأمورین: در صورتی که پلیس یا سایر نهادهای انتظامی در جریان وقوع جرم قرار گرفته و گزارشی تهیه کرده باشند، این گزارش نیز می تواند به عنوان مدرک معتبر مورد استفاده قرار گیرد.
3. تنظیم شکواییه:

   پس از جمع آوری مدارک، باید شکواییه ای شامل مشخصات دقیق شاکی و مشتکی عنه (در صورت مشخص بودن)، زمان و مکان وقوع جرم، شرح کامل واقعه و درخواست رسیدگی قضایی تنظیم شود. این شکواییه باید به صورت مستدل و با ارجاع به مواد قانونی مرتبط تنظیم گردد.

4. ثبت شکواییه:

   شکواییه تنظیم شده باید از طریق یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به ثبت برسد. پس از ثبت، پرونده برای رسیدگی اولیه به دادسرا ارسال می شود.

5. نقش وکیل متخصص:

   حضور یک وکیل متخصص کیفری در تمامی مراحل پیگیری پرونده، از جمع آوری مدارک و مستندات تا تنظیم لوایح حقوقی و دفاع در دادگاه، از اهمیت بالایی برخوردار است. وکیل با دانش و تجربه خود می تواند به قربانیان کمک کند تا بهترین راهکار قانونی را انتخاب کرده و حقوق خود را به طور کامل احقاق کنند.

کلام پایانی و توصیه های پیشگیرانه

همان طور که در این مقاله به تفصیل بیان شد، تفاوت بین تهدید و اخاذی، اگرچه در نگاه اول ممکن است ظریف به نظر برسد، اما از منظر حقوقی دارای تمایزات بنیادینی است. تهدید، جرمی مطلق است که با صرف ایجاد ترس و هراس در دیگری محقق می شود و هدف نهایی آن رعب انگیزی است. در مقابل، اخاذی جرمی مقید به نتیجه است که در آن تهدید به عنوان ابزاری برای تحصیل مال، وجه یا منفعت نامشروع به کار گرفته می شود. درک این تفاوت ها برای تشخیص صحیح ماهیت جرم ارتکابی و انتخاب مسیر قانونی مناسب برای احقاق حقوق، بسیار حیاتی است.

در دنیای امروز که ارتباطات آنلاین و فضای مجازی گسترش یافته است، افراد بیش از پیش در معرض تهدیدات و اخاذی های احتمالی قرار دارند. از این رو، رعایت برخی توصیه های پیشگیرانه می تواند به کاهش ریسک قربانی شدن کمک کند:

• عدم اشتراک گذاری اطلاعات حساس: از انتشار اطلاعات شخصی، مالی یا خصوصی خود در فضای مجازی خودداری کنید.
• احتیاط در ارتباطات آنلاین: در ارتباط با افراد ناشناس در فضای مجازی محتاط باشید و به درخواست های مشکوک پاسخ ندهید.
• عملکرد هوشیارانه: در صورت مواجهه با هرگونه تهدید یا اخاذی، آرامش خود را حفظ کرده و بلافاصله نسبت به جمع آوری ادله و مدارک اقدام کنید.
• اقدام فوری قانونی: در اولین فرصت با مراجع قضایی تماس گرفته و شکایت خود را مطرح کنید. تأخیر در این زمینه می تواند به ضرر شما باشد.

در نهایت، آگاهی حقوقی و مشورت با متخصصین این حوزه، همواره بهترین سپر دفاعی در برابر سوءاستفاده کنندگان و مجرمین است. احقاق حق و برقراری عدالت، نیازمند دانش و اقدام به موقع است.

سوالات متداول

آیا تهدید شفاهی (کلامی) هم جرم محسوب می شود؟

بله، بر اساس ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی، تهدید می تواند به هر نحو (گفتاری، نوشتاری، اشاره و…) انجام شود و صرف تهدید کلامی نیز در صورت دارا بودن قابلیت ایجاد ترس و هراس، جرم محسوب می شود.

فرق اصلی بین جرم اخاذی و زورگیری چیست؟

اخاذی مفهومی عام تر است که به دریافت مال یا منفعت با توسل به تهدید اطلاق می شود. زورگیری یکی از مصادیق اخاذی است که معمولاً با استفاده از قوه قهریه، خشونت فیزیکی و با توسل به سلاح (اعم از سرد یا گرم) همراه است.

اگر کسی تهدید کند اما هیچ مالی نخواهد، آیا همچنان می توان از او شکایت کرد؟

بله، در این صورت جرم تهدید (ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی) به صورت مطلق محقق شده است و قربانی می تواند از مرتکب شکایت کند، چرا که برای تحقق جرم تهدید، نیازی به مطالبه یا اخذ مال نیست.

مجازات اخاذی در فضای مجازی سنگین تر است؟

مجازات اخاذی در فضای مجازی لزوماً سنگین تر نیست، اما می تواند با توجه به شرایط و ابعاد ارتکاب جرم و مواد قانونی مستند، متفاوت باشد. در برخی موارد خاص (مانند تهدید برای دسترسی به محتویات مستهجن یا اعمال منافی عفت)، قانون جرایم رایانه ای مجازات های مشخصی را در نظر گرفته است.

چقدر طول می کشد تا یک پرونده تهدید یا اخاذی در دادگاه رسیدگی شود؟

زمان رسیدگی به پرونده های کیفری، از جمله تهدید و اخاذی، به عوامل متعددی مانند پیچیدگی پرونده، حجم کاری دادسرا و دادگاه، تعداد شهود، نیاز به تحقیقات و کارشناسی های مختلف و زمان جمع آوری ادله بستگی دارد و نمی توان زمان مشخصی را به طور قطعی اعلام کرد.